Ieder lid van het Koninklijk Huis van Nederland heeft een eigen specialisatie. Hiervoor is deels gekozen omdat de leden van het Koninklijk Huis over het algemeen capabele mensen zijn en het zonde zou zijn om hun vaardigheden onbenut te laten. Aan de andere kant werkt hun inzet voor goede doelen ook als smeermiddel tussen liefhebbers van het koningshuis en tussen voorstanders van een republiek met een gekozen staatshoofd. Prinses Laurentien houdt zich bezig met de bestrijding van analfabetisme in Nederland, onze kroonprins Willem-Alexander is gespecialiseerd in watermanagement, en zijn echtgenote prinses Máxima is een voorvechter van het microkrediet. In dit artikel zal er verder worden ingegaan op de rol van hare Koninklijke hoogheid prinses Máxima en haar activiteiten. Wat is het microkrediet eigenlijk? Wat is haar rol binnen de wereld van de microkredieten? En is haar doel nog wel zo nobel als haar intenties ongetwijfeld zijn?
Allereerst een korte uitleg over het microkrediet. Het microkrediet is een kleine, zakelijke lening voor kleine tot middelgrote ondernemers die een bedrijf willen opzetten of uitbreiden. Overal ter wereld kan men ondernemers vinden met grote ambities, maar zonder financiering. Traditionele banken vinden hen te risicovol als cliënt, omdat ze bijvoorbeeld geen vaste baan hebben en/of geen partner die eventueel garant kan staan. Hiermee gaat goed ondernemerschap verloren, en in het geval van ondernemers in ontwikkelingslanden betekent het ook vaak dat deze lokale ondernemers hun levensomstandigheden niet kunnen verbeteren. Op zich is het promoten van het microkrediet daarom een nobele bezigheid, en het is niet vreemd dat de prinses er voor heeft gekozen zich hiermee bezig te houden. Zij is een voorvechter van microkredieten, overal ter wereld. Ze doet haar best voor microfinanciering in ontwikkelingslanden, maar bijvoorbeeld ook gewoon in ons eigen land. Toen de prinses hiermee begon, vond iedereen dit heel goed van haar. Inmiddels is de kijk op het microkrediet echter veranderd. Er is kritiek gekomen op deze vorm van financiering. Vooral in ontwikkelingslanden zou het namelijk vaak slecht geregeld zijn, en zouden mensen die al financieel zwak waren wegzakken in hoge schulden. Prinses Máxima is echter niet gestopt met het promoten van het microkrediet, en terecht. In Nederland is het microkrediet bijvoorbeeld erg goed geregeld. Hier is het een succes, en bovendien erg nodig om de ondernemerswereld levendig te houden. Met het microkrediet wordt de aanwas van nieuwe ondernemers en ondernemingen gestimuleerd, en krijgt iedereen, zowel arm als rijk, een kans om zijn of haar droom na te jagen. In Nederland zijn inmiddels duizenden ondernemers geholpen met het microkrediet. De enige verstrekker van microkredieten in ons land is de instelling Qredits. Deze instelling is tot stand gekomen toen de overheid en de banken besloten samen te werken om zo ondernemers verder te kunnen helpen. Op de site van Qredits zijn vele succesverhalen te vinden van allerlei ondernemers die bij het opzetten of uitbreiden van hun bedrijf gebruik hebben gemaakt van een microkrediet. Voor meer, onafhankelijke, informatie over microkredieten, zie de bovenste link.
